Muhammet Topcu

Tek bir yaprağa dalarsan, ağacı göremezsin. Tek bir ağaca dalarsan, tüm ormanı kaçırırsın. Tek bir noktaya dalma. Her şeyi bütünüyle, rahatlıkla gör. Asıl “görmek” dediğin budur.

Yıllardır dinlediği hikâyeyi düşündü. Bükrek’in keskin darbesini ve Sangal’ın feryadını. Böylesine bir dağı yaratmak için ne kadar acı çekmek gerekiyordu? Hayal bile edemiyordu.

Kendisi kadar çaresiz bir kadının verdiği bir tavsiye, ne kadar gerçekçi, ne kadar mantıklı olabilirdi? Ölümün pençesi ile yüz yüze gelmiş iki insanın birbirine verdikleri avuntulardan öteye gidebilir miydi bu?